سوء استفاده فرصت طلبان آریائی از ثبت جهانی عید نوروز

سوء استفاده فرصت طلبان آریائی از ثبت جهانی عید نوروز

تصویب قطعنامه‌ای تحت عنوان «روز بین المللی نوروز» و به رسمیت شناختن آن به عنوان یک روز بین‌المللی توسط سازمان ملل , خواب یک عده از پان فارسیستها را پرانده , این عده که جهل و دشمنی دیرینه با تمدن انسانی دارند این بار نیز دست بکار شده برای اشاعه افکارو اهداف پلیدشان به دنبال سوء استفاده از این مسئله هستند. اینها در خواب غفلت شان خیال می کنند که نوروز منشاء آریائی (کلمه موهوم و خیالی خود ساخته پان ها) داشته وسازمان ملل نیزروز نوروز را بخاطر "ایران آریائی" خیالی اینها روز بین‌المللی خوانده است . درصورتیکه به منظور به رسمیت شناختن عید نوروز به عنوان روز بین المللی, پیش از این از سوی وزارت خارجه اذربایجان طرحی مطابق با قطعنامه مربوطه آماده شده و به نماینده دائم آذربایجان در سازمان ملل متحد برای هماهنگسازی با کشورهای دیگر، ارائه و در رابطه با این مسئله نماینده دائم آذربایجان در سازمان ملل متحد یک سری دیدارهایی برگزار کرده بود . عنوان "روز جهانی نوروز" با ابتکار آذربایجان و با همکاری ترکیه، ترکمنستان، قزاقستان، افغانستان، ایران، قرقیزستان، تاجیکستان، آلبانی، هند و مقدونیه تهیه وارائه داده شده بود.
لازم به ذکراست که عید نوروزریشه آریائی نداشته ودر مجمع عمومی سازمان ملل نیز در موقع تصویب قطنامه اسمی از آریا وآریائی برده نشده است.

یکی از سوء استفاده ئیکه با نوشته ای از میر مهرداد میرسنجری در سایت تابناک به عنوان " ثبت جهانی نوروز و گام نخست اتحادیه آریایی تبارها" درج شده است برای آشنائی با افکار پلید ایشان به خوانندگان عزیزتقدیم می شود.

ثبت جهانی نوروز و گام نخست اتحادیه آریایی تبارها

http://www.tabnak.ir/fa/pages/?cid=87005
تاریخ انتشار: ۰۶ اسفند ۱۳۸۸ - ۱۴:۱۹

دکتر میر مهرداد میرسنجری
با تصویب قطعنامه‌ای تحت عنوان «روز بین المللی نوروز» و به رسمیت شناختن نوروز ایرانی به عنوان یک مناسبت بین‌المللی توسط سازمان ملل ، تحولی نوین در همگرایی منطقه ای کشور های هم تبار، هم فرهنگ و هم تاریخ آسیای جنوب غربی را می توان مشاهده نمود. با توجه به این که در فرایند پیشنهاد و هماهنگی های تصویب این قطعنامه علاوه بر ایران ،جمهوری آذربایجان، افغانستان، تاجیکستان، ترکیه، ترکمنستان، قزاقستان و قرقیزستان نیز کوشا بوده اند می توان بستری مناسب را برای شکل گیری اتحادیه بسیار ضروری سیاسی ـ فرهنگی کشور های آسیای جنوب غربی واقع در فلات ایران را فراهم دید.

البته نکته ای جالب که در فهرست کشور هایی که نوروز را به عنوان میراث کهن مردم خود به جهانیان معرفی کرده اند به چشم می خورد ، وجود نام ترکیه است که پرسش های بسیاری را در اذهان ایجاد می نماید،چرا که ترکیه تا چند ی پیش نه تنها وجود بیش از بیست و پنج میلیون کرد آریایی تبار را در کشور خود انکار می کرد و به آن ها ترک های کوهستانی لقب داده بود بلکه میراث ارزشمند کهن آن ها با سایر آریایی تباران یعنی "نوروز" را ممنوع و هر گونه بزرگداشت این روز را توسط کرد ها به شدت سرکوب می کرد.باری با این حال ورود این کشور را در میان کشور های وارث تمدن کهن آریایی را بهتر است به نام کرد های ترکیه و شمال عراق و سوریه به حساب آوریم.

هم اکنون اتحادیه های متعددی در مناطق مختلف جهان بر پایه مختصات جغرافیایی خاص یا ویژگی های نژادی یا همگونی تاریخی و فرهنگی شکل گرفته است . تجربه این اتحادیه ها نشان داده که با تشکیل این اتحادیه ها علاوه بر همگرایی و هم اندیشی منطقه ای بنیه اقتصادی ،دفاعی و جایگاه سیاسی این کشورها نیز بسیار تقویت شده است .

در همین راستا خلاء وجود اتحادیه کشور های هم فرهنگ و هم ریشه آریایی تبار در منطقه آسیای میانه و غربی بسیار احساس می شود،اتحادیه ای که می تواند تقویت کننده ثبات و همکاری و صلح پایدار در این منطقه از جهان باشد.

بی تردید مردم سرزمین فلات ایرا ن و ایران بزرگ شامل شامل کردها، آذری‌ها، تات‌ها، تاجیک‌ها، پشتون‌ها، بلوچ‌ها، تالشی‌ها، ارمنی‌ها، اوستیایی‌های قفقاز (که خود را ایرانی می‌نامند)،مازندرانی ها،لرها،گیلانی ها و.. از اشتراکات بسیار تاریخی، فرهنگی و سنت و آداب و رسوم برخوردار هستند و پراکندگی و جدایی بخش‌های مختلف ایران بزرگ در طول 196 سال گذشته ساختگی و مصنوعی و ساخته دست استعمار گران روسیه و انگلستان و نه خواسته مردم این مناطق بوده است، پس ایجاد اتحادیه ای سیاسی جغرافیایی با رویکرد همگرایی منطقه ای سبب ساز ایجاد نوعی همگرایی فرهنگی، هویتی و اقتصادی بین مردم ملتی می‌شود که در تاریخ پر فراز و نشیب فلات ایران، در کنار هم زیسته‏اند و از عناصر فرهنگی و تمدنی مشترکی (مانند نوروز، زبان پارسی و سایر زبان‌های آریایی و شخصیت‏های اساطیری، فرهنگی و تاریخی مشترک) بهره می‏برند..

کشورهای مورد نظر، یازده کشور ایران، افغانستان، تاجیکستان، پاکستان، ازبکستان، ترکمنستان، آذربایجان، گرجستان، ارمنستان، قزاقستان و قرقیزستان و نیز بحرین و مناطق نیمه مستقل اقلیم کردستان عراق و مناطق شمال قفقاز از جمله داغستان و اوستیا هستند که مردمانشان با فرهنگ و تاریخ مشترک هزاران سال در کنار هم زیسته و در سده‏های گذشته، در کشاکش رقابت‏ها و توطئه‌های استعماری از هم جدا شده‌اند.

جایگاه ژئو پلتیک، ژئو کالچر، ژئو استراتژیک و ژئو اکونومیک ایران، این بستر را فراهم می‌سازد که کشورمان محور اصلی این اتحادیه باشد. در طول 196 سال گذشته با وجود ایجاد 8 کشور جدید در جنوب روسیه ـ در مناطق اشغال شده ایران شمالی ـ و نیز ایجاد دو کشور در ایران شرقی توسط استعمار بریتانیا نه تنها پیوندهای معنوی این ملت واحد با سرزمین بزرگ مادری گسسته نشده بلکه حتی پس از تحولات دو دهه اخیر در منطقه، این علائق و پیوند‌ها بسیار گسترده‌تر هم شده است که با قدرتمند شدن ایران این مهم می‌تواند بستر مناسبی برای شکل دادن و پایه‌ریزی اتحادیه منطقه ای فلات ایران با محوریت تاریخ و میراث مشترک چند هزار ساله موجود فراهم آورد.

در این میان پیش از هر چیز باید توجه داشت که منظور از تشکیل اتحادیه، حل شدن این کشورها در یکدیگر و از دست دادن استقلال در حوزه های اساسی شکل حکومت، نوع نظام قدرت، اصالت و یا هویت بومی، زبانی، آئینی و مذهبی نیست، بنابر این این کشورها می توانند ضمن حفظ و یا تغییر ساختار خود در حوزه های مختلف داخلی، روی زمینه های همگرائی در حوزه های سیاسی،فرهنگی، اقتصادی و تبادلات اجتماعی کار کرده و به وحدت عمل برسند. به عنوان مثال؛ سرمایه گذاری های مشترک، تحقیقات مشترک علمی، برنامه ریزی های مشترک فرهنگی، نظام آموزش مشترک تا سطح دانشگاه، برداشتن تعرفه های گمرکی، سهولت رفت و آمد اتباع بدون نیاز به گرفتن روادید، طراحی نظام مالیاتی مشابه، نظام مشترک بانکی و پولی ( پول واحد )، بازار نیروی کار مشترک و قوانین مشابه، همکاری های امنیتی ،نظام واحد گردشگری، تشکیل شورای واحد سیاست خارجی اتحادیه، تشکیل مجلس مشترک اتحادیه، برقراری پیمان مشترک دفاعی، و بسیاری زمینه های دیگر که در اتحادیه های مختلف در سطح جهان تجربه شده و سودمندی آنها به اثبات رسیده می تواند در این اتحادیه به کار گرفته شود.

یک پرسش اساسی که برخی آریایی تباران غیر ایرانی فلات ایران مطرح کرده اند نام این اتحادیه است .با توجه به این که ایران بزرگ تاریخی، همه سرزمین ها و اقوام و زبان های متنوع واقع در فلات ایران را در بر می گیرد و محدوده شناخته شده رسمی فعلی کشور ایران در بخشی از ایران بزرگ قرار دارد بنابراین با وجود نام هایی چون اتحادیه فلات ایران،اتحادیه کشور های آسیای جنوب غربی،اتحادیه کشور های وارث تمدن ایرانی، اتحادیه ایران بزرگ،اتحادیه آریانا،اتحادیه کشور های آریایی نژاد و... هر یک از کشور های این منطقه ممکن است انتقاداتی به هر یک از این نام ها داشته باشند که ریشه در نام گذاری فعلی جغرافیایی یا زبان رسمی متداول در هر یک از این کشور ها دارد.

بنابراین در آستانه رویداد بین المللی ثبت جهانی نوروز، بسیار به جا خواهد بود همه علاقه مندان به تشکیل این اتحادیه از میراث مشترک نام زیبا و پر معنای " اتحادیه نوروز " برای اتحادیه کشور های آریایی تبار واقع در فلات ایران استفاده کنند که علاوه بر این که یاد آور پیشینه سترگ تاریخی فرهنگی مشترک ما است ،مورد پذیرش همه کشور های یازده گانه و سایرمناطق نیمه مستقل واقع در این منطقه بو ده و اختلاف نظری در باره آن وجود نخواهد داشت.