هواداران تراکتور را هواداران تبریزی مینامند! عمدا یا سهوا؟!!

هواداران تراکتور را هواداران تبریزی مینامند! عمدا یا سهوا؟!!

همه ما تراکتوریها واقف بر این موضوع هستیم که تراکتور هوادارانش را از نقاط مختلف کشور به استادیوم یادگار امام و استادیومهای دیگر میکشاند.  (همدان.تهران.ارومیه.زنجان.اردبیل.مرند.سلماس.ماکو.قزوین.بندرعباس. اندیمشک  کرج.بناب.مراغه .سراب. کلیبر. اهر نقده.مهاباد.میاندوآب.خلخال.قشقاییها.ترکمنها و ... بسیاری از جاهای  دیگر  آذربایجان و  شهرهای ایران همچنین از کشورهای همسایه و حتی اروپایی مانند هلند  که  با دیدن و شنیدن نام  تراکتور در سایتهای   مختلف جهان عاشق شور و حال هواداران تراکتور و  خود نیز طرفدار تیم تراکتور شده اند).

حال با این تفاسیر باز هم متاسفانه شاهد تلاش رسانه های مختلف برای محدود کردن هواداران تراکتور به شهر تبریز هستیم و به جای استفاده از نام هواداران تراکتور از نام هواداران تبریزی استفاده کرده تا مردم ایران را نا خود آگاه متقاعد به پذیرش محدود بودن این هواداران به تبریز نمایند.حال میخواهیم علت این موضوع را بررسی نماییم که چرا رسانه های مختلف اعم از مطبوعات ورزشی و دیگران تلاش میکنند هواداران تراکتور را محدود به تبریز نشان دهند؟!

فوتبال ایران در لیگ نهم متاسفانه با رکود تماشاگران خود در عرصه فوتبال مواجه شد و با وجود تبلیغات رسانه ای بیش از حد, این رسانه ها نتوانستند برای تیمهای پر طرفداری همچون پرسپولیس و استقلال تهران در خوشبینانه ترین وضعیت بیشتر از چهل هزار هوادار را به ورزشگاهها بکشانند که اتفاقا بزرگترین موفقیت این رسانه ها در تلاش برای کشیدن هواداران این تیمها به ورزشگاه در مقابل تیمی پر طرفدار بنام تراکتور بود که هواداران استقلالی را در تهران به ورزشگاه کشاند که باز هم تعدادشان به تعداد هواداران تراکتور نرسید و متاسفانه بارها هم گزارشگر آن دیدار آقای ... بارها به غلط و از روی قصداشاره به بیشتر بودن هواداران استقلال کرد تا آبروی تیمی که سالها یکی از دردانه های کشور و لیگ ایران است زیر سوال نرود.

به نظر ما اینگونه عملکردها و دادن اطلاعات غلط به مردم در زمینه تعداد هواداران تیمی همچون تراکتور و تلاش برای محدود کردن این تیم به یک یا دو شهر نشان از این دارد که طرفداران تیمهای پایتخت و رسانه های ملی کشور با وجود ادعای حرفه ای بودن هنوز بر این باور نرسیده اند که امروزه باید از دایره ای که به دور خودمان کشیده ایم بیرون آمده و محتویات و اتفاقات ورزشی و بخصوص فوتبال کشور را باید دوباره باز شکافی کنیم زیرا که تا زمانی که خود را محدود به درون دایره ای که کشیده ام بکنیم در آن صورت بیشتر از مساحت و محیطش فراتر نخواهیم رفت و همچنان اول از همه خودمان را فریب خواهیم داد. که گواه این موضوع بارها در برنامه به اصطلاح روشنفکر نود به روی آنتن رفت به طوری که در تلاش به محدود نشان دادن هواداران تراکتور در مقابل استقلال تهران در ورزشگاه آزادی توسط این برنامه فورا ازمیان پلاک ماشینهای  مدل بالا و لوکس شهرهای مختلف  کشور و تهران که برای تشویق تراکتور آمده بودند تنها از  پلاک ماشینهای شماره تبریز فیلم تهیه کرده و به دید عموم گذاشتند تا خدای نکرده مردم ایران فکر نکنند این تعداد هوادار از شهرهای دیگر ایران به ورزشگاه آمده اند! در حالی که همگان در آنجا شاهد حضور هواداران تراکتور از شهرهای مختلف از استانهای مختلف بودیم و شاید تنها بیست در صد هواداران درآن روز از شهر تبریز بودند . و بالعکس این مسئله بعد از برد پرسپولیس مقابل استقلال تهران در نیم فصل دوم همین برنامه روشنفکر نود با به تصویر کشیدن شادی مردم در بعضی از شهرهای کشور تلاش کرد تا در مقابل پدیده ای بنام تراکتور سیاه نمایی کرده و به نوعی با زبان بیزبانی هم دوباره نظر سنجی خویش را در رابطه با پر طرفدارترین تیم ایران تایید کند و هم به هواداران تراکتور و مردم ایران بگوید فوتبال در ایران دو قطبی است و ما با دیدن حتی این همه هوادار یک تیم باز در محدوده خودمان فکر خواهیم کرد و یا شاید اجازه نخواهیم داد تا تیمی دیگر وارد محدوده سرخ آبیها شود!

این چکیده ای از عملکرد غلط رسانه ها و مطبوعات ورزشی در مورد فوتبال کشوری است که مسلما و صد البته به تهران منتهی نمیشود و فوتبال و همچنین ورزش کشور مدیون تمامی شهرهای کشورمان به خصوص تیمهای آذربایجانیست.

بحث در مورد این موضوع در کشور ما از حوصله این مقاله بسیار فراتر است و تنها گوشه ای از مشکلات رسانه ای و مطبوعاتی در این مقاله گنجانده شده و ما علت این موضوع را عمدتا یک چیز میدانیم و آن هم اینکه:  تلاش برای دوقطبی نگه داشتن فوتبال ایران و پایتخت به دلیل باور غلط به این موضوع که فوتبال  ملی ما  با قوی بودن این دو تیم در میادین ورزشی و فوتبالی افتخار کسب کرده و متاسفانه شرکت در جام جهانی با هزار مصیبت در سه دوره  و دو  سه بار قهرمانی و نایب قهرمانی در آسیا برای فوتبال ما با این همه استعداد افتخارات بزرگی نامیده شده اند که به نظر ما  برنامه ریزیهای دقیق و فرا نگاهانه به فوتبال کشور میتوانست تا به امروز افتخاراتی بسیار ارزشمندتر بانام و آوازه بیشتر برای کشورمان به ارمغان بیاورد که بدبختانه مدعیان کارشناسی مو شکافانه فوتبال کشور هنوز اندر خم یک کوچه اند. به عنوان مثال همین آقایان به جای کسب نتیجه بهتر در جام جهانی  ورود به آن را افتخار تلقی میکنند که بایستی تا بحال  با برنامه ریزیهای  دقیق و فرانگری بیشتر در فوتبال کشور و اصلاح دیدگاههای غلط فوتبال دو قطبی، امر شرکت در جام جهانی امری بدیهی می بود .


اکنون بایستی تیم ملی ایران و تیمهای باشگاهی ایران در میادین بسیار بزرگی بودند که افسوس و  صد افسوس با اینگونه تفکرات زنگ زده و ابتدائی  کارشناسان , گزارشگران و مجریان بی علم و مغرض به جایی نخواهیم  رسید.