متن بیانیه دانشجویان دانشگاه آزاد تبریز در محکومیت انحلال آرمان

اولو تانرینین آدیله

بیز وطن مجنون                      ائل عاشیقی                     صولح عسگرییک

بیز وطن نامیینه اولسک                  دیریلردن دیرییک

روز دوشنبه ششم اردیبهشت هشتاد ونه مصادف با دلخوشی عده ای بود که به زعم خود سد محکمی بر حرکتهای دانشجویی و جنبشهای مدنی آزربایجان، علم کرده بودند و خواستار درجاتی رفیع تر از افرادی معلوم الحال در اینده بودند.
دو شنبه فرصتی بود که مسئولین دانشگاه به جای اینکه در برابر فعالیت های دانشجویی دیوار بتنی بسازند آسیاب به پا میساختند اما شاید فراموش کرده بودند که این عمل همانند قانون به مصابه تیغ دو لبه میباشد،که روزی بر این مسئولین هم از طرف مسئولینی دو لبه خواهد بود.
دوشنبه به گمان برخی از افراد معلوم الحال به زعم خود صدای یک تشک دانشجویی را بریدند، آنهم تشکل دانشجویی آرمان، تشکلی که تمام هم وغم خود را چهارچوب قانون اساسی و اساسنامه دانشگاه آزاد،معطوف به آزربایجان ساخته بود و خواستار حقوق دانشجویان و مردمی بود که تنها خواستار احقاق حقوق به اجرا در نیامده خویش بودند.تشکلی که شرف و اعتیار خود را در اجرا و تداوم کلاسهای تورکی در 4 ترم متوالی اجرای دهها همایش از جمله بزرگداشت ستارخان و شخ محمد خیابانی و... میدانست.

آرمان تا دیروز یک تشکل سیاسی فرهنگی بود اما امروز  به آیینه ای در برابر مسئولان و ملت آزربایجان بدل شد.آنانی که این تشکل را با اجرای اینگونه اعمال مورد بی مهری و تاخت و تاز قرار دادند باید بدانند که با واسطه این فعالیت  ها گفته هایی همچون تجزیه طلب و پان تورک و...به حقیقت نرسید و قرار هم نبود برسد.چون این تشکل صدای رسای یک ملت به گوش تمام مسئولان بود و با استقبالی که از فعالیت های این تشکل میشد و مسئولین این را به عینه میدیدند بایستی درک میکردند که با انجام این گونه فعالیت ها نه تمامیت ارضی مملکت به خطر می افتاد و نه مرزهای ایران مورد حمله قرار میگرفت اما....

اما مسئول محترم،آرمان در شهر خود به دست شهروندان و دانشجویان خود بسته نشد آرمان ظاهرا یک اتاق بود و همان اتق هم خواهد ماند،اما مسئولان محترم دست به اقدامی بزرگ زدنند و آرمان واقعی را به 30 هزار دانشجوی دانشگاه آزاد تبریز تقسیم کردند.
من بعد هر دانشجوی این دانشگاه برای خانواده خود کلاس ترکی برگزار میکند چون دیگر احتیاجی برای کسب مجوز برای آصل 15 وجود ندارد.
اما حال و هوای به ظاهر آرام دانشگاه در روز دوشنبه شنیدنی است روزی که برا بستن درب اتاق تشکل فضا خاص میشود روزی که تعدادی از نیروهای نظامی و امنیتی در داخل دانشگاه دنبال اهداف خاص خود میگردند،روزی که هیچ یک از مسئولین دانشگاه از اجرای قانون شورای فرهنگی اطاعت نمی کنند و صدای یک جمع دانشجویی را به اصطلاح خفه میکنند و دردناکتر از همه اینکه دوشنبه هنگامی که مسئولی عکس دختران و پسران عضو تشکل را در لپتاپش نشان اعضا تشکل داده و آنها را تهدید به کارهای غیر از شان انسانی میکند که قلم از نوشتن آن معذور است،که دیگر جز سکوت چه کنیم؟؟؟

اما این حرکت مایه افتخار تمام اعضای تشکل است چون تنها یک عنصر ضعیف است که هیچگاه احتیاجی به دشمن و مشکل تراشی ندارد اما این مهر و شرف را یدک میکشد که سراپا و با قدرت بماند و خاری شد به چشم دشمنان وطنی آزربایجان.آری مردان و زنان راستین خدا ایستاده میمیرند.

پس امروز دانشجوی آزربایجانی باید سر را بالا گرفته و بگوید در دانشگاه تحصیل میکنم که صدای حق را میبرند.

آزربایجان باز هم همانند قبل مثل نگینی میدرخشد و با بسته شدن آرمان بازهم حقیقتهای آن گفته خواهد شد اما آنانی که خود را در مقابل حقیقتی بنام آزربایجان قرار میدهند باید بدانند که آزربایجان همزاد تاریخ است و مااحتیاجی به قهرمان نداریم که در مقابل شما بایستد چون ملت آزربایجان همواره قهرمان بوده است و خواهد بود.
و در  آخر از تمامی افرادی که با نیاتی خالص و عشقی سرشار به موطنشان در این تشکل از بدو تاسیس فعالیت نموده و همچنین از تمامی افراد و اشخاصی که احترام به نام آزربایجان را برای خود افتخار میدانستند و میدانند تشکر نموده و دست تک تک اعضای تشکل را از هیئت موسسین گرفته تا تمامی کسانی که تا آخرین روز حیات تشکل فعالیت مینمودند و بالاخص اعضای شورای عمومی و مرکزی تشکل را بوسیده و به گنجینه و به افتخارات شخصی خود میسپاریم.

همچنین به اطلاع دانشجویان میرساند در اعتراض به انحلال تشکل آرمان راس ساعت 13 امروز از فلکه اصلی دانشگاه به طرف دفتر تشکل به صورت کاملا آرام و در سکوت مطلق حرکت خواهد شد.

نیسگیل او چرچی یه قالسین کی جواهر نه دی،قانمیر

فیکری آلاتمادادیر خالقی  ائلین حالینا یانمیر