به مناسبت روز جهانی زبان مادری- تضاد در اصول قانون اساسی

به مناسبت روز جهانی زبان مادری- تضاد در اصول قانون اساسی

بدون هیچ مقدمه ای ابتدا مروری داشته باشیم بر برخی اصول قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران:

قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، فصل دوم(خط، تاریخ و پرچم رسمی کشور(

اصل پانزدهم

زبان و خط رسمی و مشترک مردم ایران فارسی است. اسناد و مکاتبات و متون رسمی و کتب درسی باید با این زبان و خط باشد ولی استفاده از زبان های محلی و قومی در مطبوعات و رسانه های گروهی و تدریس ادبیات آنها در مدارس در کنار زبان فارسی آزاد است.

قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، فصل سوم، حقوق ملت

اصل نوزدهم

مردم ایران از هر قوم و قبیله که باشند از حقوق مساوی برخور دارند و رنگ،نژاد، زبان و مانند اینها سبب امتیاز نخواهد بود.

اصل بیستم

همه افراد ملت اعم از زن و مرد یکسان در حمایت قانون قرار دارند و از همه حقوق انسانی، حقوق سیاسی، حقوق اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی با رعایت موازین اسلام برخوردارند.

علاقه مندان می توانند جهت مطالعه این اصول و سایر اصول قانون اساسی کشور جمهوری اسلامی ایران به آدرس: http://daneshnameh.roshd.ir وابسته به وزارت آموزش و پرورش مراجعه کنند.

اگر کمی با دقت بیشتر اصول فوق را مطالعه کنیم (حتی اگر مثل نگارنده اطلاعات حقوقی اندکی نیز داشته باشیم) قطعاً متوجه خواهیم شد اصل پانزدهم(فصل دوم قانون اساسی) بیش از آنکه پاسدار حقوق ملل یا به عبارتی مردم ایران باشد اصلی است محدود کننده که تاکید بر رسمیت خط و زبان فارسی داشته و آموزش را انحصاراً به زبان فارسی دانسته و مکاتبات و اسناد را تنها در صورتی که به زبان فارسی باشد رسمی و قابل استناد میداند. به عبارت این بند از اصل لازم الاجرا بوده و قسمت دوم تحت واژه "آزاد است " قرارگرفته و عملا ضمانت اجرایی ندارد. یعنی این واژه کلیدی این امکان را داده که دولت از این امر(یعنی آموزش زبان سایر ملل) شانه خالی کند زیرا این قسمت از قانون صراحت لازم را ندارد و هیچگاه هیچ قانونی برای نحوه اجرای آن مطرح و تصویب نشده و احتمال هم نمی دهم با روند موجود هیچ نوع لایحه از طرف دولت یا رساً از طرف مجلس و لایحه ای از طرف قوه قضائیه مطرح شود.

فصل سوم قانون اساسی به حقوق ملت پرداخته است. اصل نوزدهم در واقع ضد هر نوع تبعیض زبانی و نژادی بوده و اصل بیستم بنا را بر حقوق مساوی همه بدون توجه به نژاد و زبان و جنسیت و غیره تاکید دارد. از آنجا که زبان ، رنگ و نژاد امور فطری می باشند و با دستور و بخشنامه و غیره نه قابل کسب و نه قابل خلع می باشند و استفاده از خط و زبان و صیانت آنها حق همه ابنای بشر می باشد ، بلاشک اصل پانزدهم قانون اساسی ناقض اصل نوزدهم همین قانون می باشد. به عبارتی اصل پانزدهم با تضاد آشکار با اصل نوزدهم باعث تبعیض بین ملل ساکن در ایران از طریق رسمیت یکی از زبانها و عدم رسمیت سایر زبانها می شود. و از طرف دیگر با نقض اصل بیستم گروهی از مردم را از حقوق انسانی خود محروم می کند. زیرا هیچ زبانی در دنیا نمی تواند بدون آموزش و بدون استفاده علمی و روزمره در روزنامه ها ، رادیو و تلوزیون به حیات خود ادامه دهد. البته من نمیدانم نمایندگان ملل غیر فارس در مجلس موسسان که بعدا به مجلس خبرگان قانون اساسی تغییر نام پیدا کرده بود با استناد به چه معیار حقوقی یا اخلاقی دست به تصویب اصولی زده اند که در تناقض با همدیگر هستند ولی قطعا ایمان دارم که در زمان فعلی تغییر قانون اساسی و رفع اینگونه اشتباهات بارز در آن ممکن و حق مردم ایران است . و آرزو دارم ملت آذربایجان در موضع گیریهای خود به این امر مهم اهتمام کافی را داشته باشند و دراجتماعات مختلف بخصوص در ایام انتخابات مجلس و ریاست جمهوری کورکورانه به تبلیغ اصل پانزدهم نپرداخته و خواهان اجرای این اصل باشند .ودر آخر هم یک نکته از آقایان قانون گذاره حافظ حقوق ملت آقای حداد عادل رییس پیشین مجلس شورای اسلامی ترک ها آزادند در خانه خود ترکی حرف بزنند!!!!!